هدف گذاری چیست؟

هدف گذاری چیست؟ بین تعیین اهداف و دستیابی به آنها (موفقیت) رابطه مستقیم وجود دارد. هدف گذاری را می توان همان ابزارها یا مسیرهایی نامید که به ما در رسیدن به خواسته ها، رفع نیازها و همچنین رسیدن به حالت مطلوب کمک می کند.

منظور از "وضعیت بهینه" یا "نفع ما" می تواند در زمینه های مختلفی باشد. مانند: ترویج شغل یا تجارت شخصی، حوزه شخصی، خانواده، اقتصاد و بسیاری موارد دیگر.

هدف گذاری صحیح به ما کمک می کند تا بیشتر روی هدف تمرکز کنیم و برای ایجاد عادات و رفتارهایی تلاش کنیم که به موفقیت ما کمک کند.
هدف قوی تر از ترس است
استفن کاوی: "هدف تنها چیزی است که از ترس قوی تر است."

برخی از تعاریف نادرست از هدف گذاری
مسیر:
هدف همان چیزی است که می‌خواهیم، ​​اما مسیرها گام‌هایی هستند که برای رسیدن به هدفمان طی می‌کنیم. به عنوان مثال: "من می خواهم نویسنده موفقی باشم" هدف من است و یکی از راه های رسیدن به آن شرکت در دوره نویسندگی است.

قصد:
نیت نیز با هدف متفاوت است. قصد در واقع یک تصمیم کوتاه مدت است که ما تصمیم می گیریم کاری را انجام دهیم یا نکنیم.نیت ها کوتاه مدت هستند و نتیجه کوتاه مدت دارند. هدف فراتر است و فقط یک تصمیم نیست.

ماموریت انجام کار
مأموریت از نامش مشخص است، یک کار کاری است که تمام مراحل آن مشخص است و مسیر ثابت و روشنی برای تکمیل آن وجود دارد. ماموریت ها در شرکت ها و معاملات رخ می دهند و می توانند هم به صورت تیمی و هم به صورت فردی انجام شوند.

تعریفی متفاوت از هدف گذاری
هدف گذاری را می توان راهی برای برآورده کردن انتظارات ما از خود نامید. البته از سوی دیگر می توان اهدافی را که به جای توقعات شخصی به دنبال برآوردن خواسته ها و انتظارات جامعه هستند، نادرست کرد! به همین دلیل، هنگام تعیین اهداف، تعیین اهدافی که مطابق با انتظارات جامعه یا خانواده باشد، باید با خود واقعی و درونی خود در ارتباط باشیم. اجازه ندهید ناامید شوید.
هدف گذاری در کدام مرحله از مهارت خودآگاهی قرار دارد؟
در سطح بالاتر می توان گفت که هدف گذاری ابزاری برای کشف نیازها، خواسته ها و شرایط توانمندسازی ماست. یعنی ممکن است خودآگاهی کافی نداشته باشیم و با انتخاب هدف و تلاش برای رسیدن به آن به خودآگاهی برسیم.

باید گفت که خودآگاهی و هدف گذاری قدم به قدم رشد می کند و شکل می گیرد.زیرا هر فردی در مسیر انتخاب هدف و برنامه ریزی آن با موانعی مواجه می شود که به خودآگاهی او کمک می کند. بنابراین این دو مهارت در هم تنیده شده اند. حتی می توان گفت که هدف ما از تعیین اهداف می تواند به دست آوردن خودآگاهی باشد.

با این حال، برخی معتقدند قبل از انتخاب هدف و برنامه ریزی برای آن باید به سطحی از خودانگیختگی برسیم و سپس اقدام کنیم. من با این نظر موافق نیستم. چون معتقدم وقتی هدفی را تعیین می کنیم به خودآگاهی می رسیم. زیرا عمل گرایی ریشه یادگیری است نه تفکر. بنابراین فرآیند انتخاب هدف و برنامه ریزی برای آن منبع خودآگاهی است. البته اگر فردی خودآگاهی داشته باشد، طبیعتاً می تواند اهداف بهتری را انتخاب کند.

.